سرم ویتامین سی20% سیوانجی
از آنجایی که ویتامین سی 20 %سیوانجی در شکل آسکوربیک اسید در برابر هرگونه نور و هوا بسیار ناپایدار می باشد، پس در صورت استفاده در محصولات آرایشی بعد از تولید و با گذشت زمان درصد این ماده رو به کاهش میگذارد. ما در محصول پیشنهادی خود ) سرم ویتامین سی 20 %سیوانجی ( تلاش کرده ایم درصد ویتامین سی را در طول دوره استفاده مشتری ثابت و دقیقا مطابق ادعایمان بر روی بسته بندی محصول نگه داریم. پس از روش ساده زیر استفاده کرده ایم:
1- لوسیون را در بطری پر میکنیم اما پودر آسکوربیک را در محفظه ای پلمب شده در درب بطری نگه میداریم.
2- مشتری پس از خرید محصول و جهت شروع استفاده از آن نازل روی درب مخزن دار را فشار میدهد،
در این لحظه پلمپ محفظه حاوی آسکوربیک اسید که در قسمت داخلی بطری قرار دارد باز می شود و پودر آسکوربیک اسید در داخل لوسیون رها می شود. پس از حدود یک دقیقه تکان دادن بطری توسط مشتری، این پودر کاملا در لوسیون حل می شود و حالا محصول با درصد واقعی ویتامین سی قابل استفاده خواهد شد. این درصد لااقل به مدت 2 ماه در محصول پایدار خواهد بود که البته زمان استفاده این محصول برای افراد در حدود یک ماه است. این در حالی است که تمامی محتویات محفظه و بطری قبل از ترکیب شدن برای مدت 3 سال کاملا پایدار می باشند. این تکنولوژی از سالها قبل در محصولاتی در سرتاسر دنیا استفاده می شود که معروف ترین آنها لوسیون ویتامین سی 15 درصد ACM فرانسه می باشد که محفظه آسکوربیک اسید در آن محصول در قسمت انتهایی بطری تعبیه شده است.
ویتامین سی یکی از آنتی اکسیدان های طبیعی در طبیعت است. اکثر گیاهان و حیوانات قادر به سنتز ویتامین سی در داخل بدن از گلوکز هستند. انسان ها و برخی دیگر از مهره داران فاقد آنزيم لا- گلوکونو گاما لاكتون اکسیداز مورد نیاز برای سنتز درون سلولی ویتامین سی هستند، بنابراین، آنها باید آن را از منابع طبیعی مانند مرکبات، سبزیجات برگ سبز، توت فرنگی، پاپایا و کلم بروکلی دریافت کنند.
به طور سنتی، غذاهای غنی از ویتامین سی مانند لیمو توسط ملوانان در سفرهای طولانی برای جلوگیری از بیماری اسکوربوت، بیماری خونریزی لثه، حمل می شد.
در سال 1937 ،دکتر آلبرت اسنت گویرگی به دلیل کارش در جداسازی مولکول ویتامین سی از فلفل قرمز و شناسایی نقش آن در بیماری اسکوربوت، جایزه نوبل را دریافت کرد. ال اسید اسکوربیک (LAA (شکل شیمیایی فعال ویتامین سی است. در طبیعت، ویتامین سی به اندازه مساوی LAAو D اسکوربیک اسید یافت می شود. اینها اساسا مولکولهای ایزومر هستند و به طور متقابل قابل تعویض هستند.
با این حال، تنهاLAA از نظر بیولوژیکی فعال است و بنابراین در حرفه پزشکی مفید است.
جذب ویتامین سی در روده توسط یک مکانیسم انتقال فعال محدود می شود و از این رو مقدار محدودی از دارو با وجود دوزهای خوراکی بالا جذب می شود. علاوه بر این، فراهمی زیستی ویتامین C در پوست در صورت مصرف خوراکی ناکافی است. بنابراین استفاده از اسید اسکوربیک موضعی در حرفه درماتولوژی مورد علاقه است.
ویتامین سی به عنوان آنتی اکسیدان
ویتامین سی، فراوان ترین آنتی اکسیدان در پوست انسان، بخشی از گروه پیچیده آنتی اکسیدان های آنزیمی و غیر آنزیمی را تشکیل می دهد که برای محافظت از پوست در برابر گونه های فعال اکسیژن وجود دارند. از آنجایی که ویتامین سی محلول در آب است، در بخش های آبی سلول عمل می کند. هنگامی که پوست در معرض نور UV قرار می گیرد، ROS مانند یون سوپراکسید، پراکسید و اکسیژن منفرد تولید می شود.
ویتامین سی با اهدای متوالی الکترون ها برای خنثی کردن رادیکال های آزاد از پوست در برابر بار اکسایشی محافظت می کند. اشکال اکسید شده ویتامین سی نسبتأ غیر واکنشی هستند. علاوه بر این، آنها می توانند توسط آنزیم دهیدرو اسکوربیک اسید ردوکتاز در حضور گلوتاتیون به ویتامین سی تبدیل شوند. قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش باعث کاهش در دسترس بودن ویتامین C در پوست می شود.
ویتامین سی به عنوان یک عامل رفع رنگ
هنگام انتخاب یک عامل رنگدانه، مهم است که بین موادی که برای ملانوسیت سمی هستند و موادی که مراحل کلیدی ملانوژنز را مختل می کنند. تفاوت قائل شوید. ویتامین سی در دسته دوم عوامل بی رنگ کننده قرار می گیرد. ویتامین سی با یونهای مس در محل فعال تیروزیناز تعامل می کند و از عملکرد آنزیم تیروزیناز جلوگیری می کند و در نتیجه تشکیل ملانین را کاهش میدهد. ویتامین سی همچنین بر روی رنگدانه اطراف فولیکولی تأثیر می گذارد. با این حال، ویتامین سی یک ترکیب ناپایدار است. بنابراین اغلب با سایر عوامل رنگ دهی مانند سویا و شیرین بیان
برای اثر رنگ زدایی بهتر ترکیب می شود.